හමුවුණා...අනේ හමුවුණා...8 වැනි කොටස

පසුගිය කොටස්  1  2  3  4  5  6  7
******************************************************
‍

වාහනය පදවමින් සිටියත් නෙතත් හිතත් රැදුනේ රුවැති ඇය ලගමයි. වෙලාවකට බයත් හිතෙනවා වා‍හනේ කොහේ ගිහින් නවතියිද කියලා. කතරගම  කොළඹ පාර නිසා වැල්ලමඩම හරියේ මුහුද තීරය ලගින් යන ප්‍රධාන පාරේ වාහන ගොඩක් ‍එහෙ මෙහේ යනවා. වා‍හනේ සුක්කානම මත රැදුනු අත දහස් වාරයක් ඒ සුදු අත්දෙක අල්ලගන්න හැදුවා..ඒත් හිත ඒකට ඉඩදුන්නෙම නෑ. මම කෑ ගහපු නිසා බයවෙලා ඉන්න කෙල්ල තවත් බයවෙයි එහෙම කලානම්. ඉරූ ඉස්සරහ බලාගෙන වාඩිවෙලා හිටියා. හොරෙන්වත් මම දිහා බැලුවේ නෑ.මම විතරයි හොරාටවත් එයා දිහා බලන්නේ. රස්සන්දෙණිය අම්බලම ඉස්සරහින් යද්දි නිකමට වගේ කාර්එකේ ගුවන් විදුලිය ක්‍රියාත්මක කලා...

මේ නිහඩබව බිදින්න

තව මොනවහරි කියන්න

ඔය නෙත්අගින් සිනාසී

මා දිහා දැන් බලන්න...

වෙලාවට ගැලපෙනම සින්දුව යද්දි මටත් ඉරූටත් එකපාරටම දෙන්නගෙම මූණු බැලුනා..එකපාරටම ලස්සන හිනාවක් ගියා ඒ මූණේ..මටත් ඒත් එක්කම හිනාවක් ගියේ හිතේ තිබුණු දුක් දොම්නස් සේරම එක්කයි..ඒ වෙනකොට අපි හිටියේ රුහුණ කැම්පස් එක ඉස්සරහා. හවස දේශන ඉවරවෙලා කඩිමුඩියේ තමන්ගේ බෝඩිං වලට තනියම යන ළමයි සහ කිසිම කලබලයක් නැතුව අත් අල්ලගෙන කතාබහේ යන යුවලවල් අතරින් අපි හිමින් සීරුවේ ආවා.

හමුවුණා...අනේ හමුවුණා...7 වැනි කොටස

පසුගිය කොටස්  1  2  3  4  5  6

*******************************************************

ජංගම දුරකතනය අතට වගේම හිතටත් එච්චරටම ලංවුණු කාලයක් තිබුණේ නැති තරම්. ජංගම දුරකතනේ මිලට ගත්තු මුල්ම දවස්වලවත් මම එච්චරටම ඒකට ආසාවෙන්නේ නැතුව ඇති දැන් තරම්. ඉරූ ගේ කෙටි පණිවුඩයක් කියවන වාරයක් වාරයක් ගාණේ කියාගන්න බැරි ආදරයක් හිතේ දගලනවා. 

   තත්තපරයක් තත්පරයක් ගානේ ඉරූ හිත මගෙන් උදුරගනිද්දි මම හරි අසරණ විදියට තනියම බලන් ඉන්නවා. ඒත් ඒක වැඩි කාලෙකට නෙවෙයි. 

හැමදෙයක් අතරින් කාලයත් ඔහේ ඉදිරියට යනවා. නිසල්ගේ කමිනියුකේෂන් එක විවෘත කරන දිනෙත් ලග ලග එනවා. දුල්මිණි නංගිත් නිසල් එක්ක හරි හරියට මහන්සිවෙලා ඒකේ වැඩ. මටත් පුළු පුළුවන් විදියට ඒකට උදව් කලා. දවසක් මමයි නිසලුයි එකට ඉන්න වෙලාවක මම නිසල්ගෙන් දෙයක් ඇහුවා.

...මචං මම කඩේ ඕපනින්ග් එක ඉරුදිකාට කියන්නද?...

හමුවුණා...අනේ හමුවුණා...6 වැනි කොටස

1 කොටස 2 කොටස 3 කොටස 4 කොටස 5 කොටස

*****************************************************

 මේ සදීප අයියද කියලා අහපු කටහඩින්ම වගේම ඒ අහපු විදියෙන්ම තීරණය කලා මේනම් ඉරූම තමයි කියලා. මොකද මේ වෙනකොට ඉරූ මගේ ලේ නහර වලට ඇතුල්වෙලා ඉවර නිසා.

 

...ඔව් මම සදීප තමයි කව්ද මේ?...

නොදන්න ගාණට ඇහුවා. කෙල්ල ටිකක් ලැජ්ජාවෙන් වගේ ගොතත් ගැහුණා. අනේ ඉතින් මේ අවස්ථාව එනකං කොච්චර බලං හිටියද මම.

...මම මේ ඉරුදිකා කියලා කෙනෙක්...අයියා ම‍ට නම්බර් එක දුන්නේ පොඩි උදව්වක් ඉල්ලලා...අර ෆ්ලොරන්ස් එකේදි...

කෙල්ල යාං හෑල්ලක් කියාගෙන ගියේ මට එයාව මතක නෑ කියලා හිතාගෙන වෙන්න ඇති. එහෙම අමතක කරන්නේ කොහොමද මගේ ජීවිතේම අරං ගියපු ඔයාව.

...ඔච්චර විස්තර කියන්න ඕන නෑ කෙල්ලේ...මම ඔයාව අදුනගත්තා...

හමුවුණා...අනේ හමුවුණා...5 වැනි කොටස

1 වැනි කොටස‍‍   2 වැනි කොටස   3 වැනි කොටස   4 වැනි කොටස

*********************************************************************************

  මම ෆ්ලොරන්ස් එකෙන් එලියට බැස්සේ හීනෙන් වගේ. හිතේ මහා බරක් තිබුණා. අතේ තිබුණු බෑග් දෙකේ බර කලින් ගොඩක් දැනුනත් දැන් තදින්ම දැනෙන හිතේ බර නිසා බෑග් බර අමතක වෙලා වගේ. කාත් එක්කද ඉරූ අරවිදියට ආදරෙන් කතාකලේ. දෙයියනේ මගේ හීන ලෝක සේරම එකම තැන බිදිලා යාවිද? හිතාගන්න බැරි විදියට මම අසරණ වෙලා. ඉරූ කාටහරි අයිතිනම් මම මොකද කරන්නේ. ඇයි මට ඒක හරියටම දැනගන්න බැරිවුණේ.

   ෆ්ලොරන්ස් එකෙන් එළියට බැහැලා හීමිට ඇල්ටො පොඩ්ඩට නැගලා බෑග්දෙක පිටිපස්සේ ෂීට් එකට දැම්මා. ටික වෙලාවක් සුක්කානම අත්දෙකෙන්ම අල්ලගෙන කල්පනා කලා. වාහනේ පණගන්වන්න වත් හිතක් නෑ..ඒත් හිත ඒ සිද්ධිය සාධාරණීකරණය කරලා මම සාමකාමී කරන්න හදනවා...කව්රුහරි ඉරූ අදුරන කෙනෙක් වෙන්න ඇති...ඒත් අරවිදියට කතාකරනවද කොල්ලෙක් එක්ක ඇරෙන්න..

   නොදැනීම වගේ ඇස්දෙකත් රතුවෙලා. වා‍හනේ පණගන්වගෙන පුරුද්දට වගේ හිමින් හිමින් බෝධිය පහුකරලා ආවා. මහනාම පාලම උඩදි තදබදය අතරේ නවත්තගෙන හිටිද්දි ඈත මෝය කට පැත්තෙන් පේන දර්ශනේ දකිද්දි හිතට හරිම අසරණ කමක් දැනුනා..ඉදලා ඉදලා මම කරන්න ගත්තු ආදරණීය ආදරය ඇරඹුමම කදුලක් වේවිද?..‍අනේ මංදා..ටිකක් වේගය වැඩිකරලා ගෙදර ආවා. ඇවිත් කතා නොකරම කාමරේට ගිහින් දොර වහගෙන ඇදට වැටුණා.