ආයෙමත් ආදරෙන් - ( අවසාන කොටස)

පසුගිය කොටස් 1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16

ගතවන තත්පරයක් තත්පරයක් පාසා හිත නොසන්සුන්කමකින් වදදුන්නා, අද හවස තුන වෙද්දි මොනවා වෙයිද ඒ වෙන දේවල් වලට කොහොම මුහුණ දෙන්නද කියලා හිත හරි පැහැදිලි විවරණයක් දුන්නේ නෑ. ඒත් ඊයේ ජිත්මි මාව මුණ ගැහෙන්න හිටියා කියලා කියනකොට එයාගේ මූණේ තිබුණේ එච්චර හොඳ ලකුණක් නෙවෙයි. ඒක හිතේ ලොකු බයක් ඇති කරා. ඔට්ටුව පරදීවිද මම? ලක්ෂෙනම් බල්ලට ගියාවේ..ඒත් ජිත්මි නැතිවුනොත්...ඒ මදිවට අර ගොබ්බයට අයිතිවුනොත් කොහොමද වාවන්නේ..හිත එක එක දේවල් කිව්වා.


“හිතට හයිය ගනින් බං...තව දවස් හයකින් සේරම ඉවරවෙන්න තියන එකේ අද ඒකට එක අඩියක් හරි තියපං...“


සමීර කතාකරලා බොහොම බරපතල වචන ටිකක් කිව්වා. ඇත්ත ඒ කතා සේරම ඇත්ත. හිත බොහොම අමාරුවෙන් ශක්තිමත් කරගෙන හවස ගමන යන්න ගියා.


මාතර බෝධිය පහුවෙද්දි ඉබේම හිතට මොකක්දෝ වෙනසක් දැනුනා. හිතට නැති හයියක් ආවා..

ආයෙමත් ආදරෙන් - 16 වැනි කොටස (අන්තිමේදි ආදරේ සහ ඔට්ටුව...)

පසුගිය කොටස් 1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15 

“කොහොම වුනත් බන් දැන් කෙල්ල හරියටම උඹේ කටින්ම අහගත්ත නේ..දැන් ඒකි කියන දෙයක් තමයි“

සමීර කෝල් කරපු වෙලාවක කිව්වා. මගේ හිතේ තිබුණේ ඊලඟට මොනවා වේවිද දන්නේ නෑ කියලා. එදා හිතේ  තිබුණු දේවල් වලින් පොඩ්ඩක් හරි ජිත්මිට කියාගත්ත එක ලොකු දෙයක්. නැත්නම් මාස තුනක් ඉවරවෙනකම්ම මම කරපු දෙයක් නැති ගාණයි.

“තව සතියයි බං තියෙන්නේ..මම අද වෙනකං බලන් හිටියේ අඩුම ගාණේ ජිත්මි මට බනීවි කියලාවත්..එහෙම වත් නෑ බං..“

මම කතාකලේ හිතේ තිබුණ ලොකු කළකිරීමත් එක්ක කියලා සමීරටත් තේරිලා තිබුණා. සමීර හැම වචනයක්ම කිව්වේ මගේ හිත හැදෙන්නත් එක්ක වගේ.

ආයෙමත් ආදරෙන් - 15 වැනි කොටස

පසුගිය කොටස් 1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14 

ජිත්මි කියන නම ඇහෙද්දිත් හිතේ විදුලි කොටන මට්ටමට මම එයාට ආදරේ කරන්න පටන් අරගෙන. ඒත් ඇස් ඉදිරිපිට ටිකෙන් ටික ඒ හීනේ ඈත් වෙලා යනවා, කරන්න කියලා තියෙන හැමදේම කරත් ඒ එක දේකින්වත් ප්‍රයෝජනයක් නැතිවෙලා යනවා.ඒ ඇස්දෙක, හිනාව අමතක කරන්නේ කොහොමද..රුපියල් ලක්ෂයක්නම් ආයෙත් මොනවාහරි කරලා හොයාගන්න පුළුවන් වෙයි..ඒත් ඒ වගේ කෙනෙක්..අනේ මන්දා හිත ගොඩක් අසරණවෙන ප්‍රශ්නයක්.

    නෙත්මි අනිවාර්යයෙන්ම ජිත්මි එක්ක කතාකරන්න ඇති..ඒ කොහොම වුනත් ජිත්මි එක්ක කෙලින්ම කතාකරනවා කියලා මම තීරණය කරගෙන හිටියේ...තව සති දෙකකට වැඩිය කාලයක් නෑ ඔට්ටුව ඉවර වෙන්න..ඔට්ටුවත් එක්ක ආත්ම ගෞරවය, හිතේ සතුට විතරක් නෙවෙයි ආදරෙත් හේදිලා නැතිවෙලා යන්න කලින් කරන දෙයක් තමයි. අපරාදේ කියන්නේ සමීරත් හැමවෙලේම වචනයකින් හරි උදව් කරන්න හිටියා..ඒ හයියත් ගොඩක් වැදගත් දෙයක් වෙලා තිබුණා.

ආයෙමත් ආදරෙන් - 14 වැනි කොටස ( ආයෙත් ඔට්ටුවට පිවිසීම..)

පසුගිය කොටස්  1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13 

දැන්නම් ඇඬෙන් සයිස් එකටම තත්තේ බරපතලයි. මෙච්චර දවස් නොහිතුවට, නොදැනුනාට දැන්නම් ඇත්තටම මටත් හිතෙනවා මෙහෙම ගියොත් ඔට්ටුව පරදීවි කියලා..වෙලාවකට හිතෙනවා සමීරයා විකාරෙන් වගේ කිව්වට මේක කුමන්ත්‍රණයක් වගේ කියලත් වෙලාවකට හිතෙනවා. ඒත් ජිත්මි වගේ කෙනෙක් එහෙම කරයි කියලා හිතන්න අමාරුයි... ඒත් සමහර වෙලාවට දෙකට ගණින්න බෑ වගේ ඉන්න කෙල්ලෝ කරන ඒවා දැක්කම විශ්වාස නොකරත් බෑ..කොහොම වුනත් ඔට්ටුව අල්ලලා මාස දෙකක් ගතවෙන්නත් ලඟයි..ඔට්ටුවේ ප්‍රගතියක් නැතිවීම සහ රුපියල් ලක්ෂයක මුදලක් කාබාසිනියා වීම ආසන්නයේ හිටපු මට දැන් කරන්න කියලා දෙයක් නොතිබුණු ගානයි..

“මචං...මේක එහෙම අතෑරලා දාන්න පුළුවන් වැඩක් නෙවෙයි බං..“

සමීර පුරුදු විදියට ඔෆීස් එකේ කෑම වෙලාවේ කිව්වා. ඒත් තත්වේ ගැන තේරෙද්දි තව දුරටත් මේක මත්තේ මැරෙන්න හිතෙන්නෙත් නෑ..ඒ වගේම අතෑරලා දාන්න හිතෙන්නෙත් නෑ.

ආයෙමත් ආදරෙන් - 13 වැනි කොටස ( දිස්නකට මොනවා වෙයිද?)

පසුගිය කොටස්  1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12 

ගෙදර ගිහිල්ලා හිටියේ කොහොමද කියලා මතකත් නෑ. පෝය දවසේ සිද්ධ වෙච්ච හැමදේම නිකං හීනයක් වගේ. හිතේ තිබුණු හයිය සේරම කඩන් වැටුණා වගේ වුනා කධිර කැෆේ එකේ දිලූපත් ජිත්මිත් ඉන්න හැටි දැක්කම. අම්මපා මරාගෙන මැරෙන්න හිතෙන්නේ මේ වගේ වෙලාවට තමයි. ජිත්මි දිලූප එක්ක එච්චර කුළුපගව කතාකරනවා දැක්කම නැතිවෙන රුපියල් ලක්ෂෙ ගැන නෙවෙයි නැතිවෙන හිතේ ශක්තිය සහ ආත්ම අභිමානය ගැන පුදුම දුකක් ඇති වුණා. ඔට්ටුව ඉවරවෙන්න මාස දෙකක්ම තියෙද්දි හැමදේම ඉවරවෙලා යන්න හදනවා නේද කියලා හිතෙද්දි හිතට ලොකු අසරණ කමක් දැනෙනවා. මේ වගේ ප්‍රශ්නයක් කතා කරලා විසඳගන්න පුළුවන් මට්ටමෙත් නොවන නිසා තවත් හිතට අවුල්.

    ඒ දවස් කීපෙම මඩිහ පැත්තට ඉරා පෑයුවේ නැති ගාණට ගෙවිලා ගියා. ජිත්මි කීප වතාවක්ම මූණට මුණ ගැහුණත් හිනාවෙන්නවත් මූණ බලන්නවත් හිතක් තිබුණේ නෑ. මම එහෙම යනකොට ජිත්මිගේ මූණේ මොනවගේ විපර්යාසයක් වෙනවද කියලවත් බලන්න මට හිතුනේ නෑ.

ආයෙමත් ආදරෙන් - 12 වැනි කොටස (බලාපොරොත්තු සුන්වීමක පෙරනිමිති..)

පසුගිය කොටස්  1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11 

මහන්සිවෙලා හිටපු වෙලාවක ඒ ලැබුණු තේ උගුර වටින්නේ මහන්සිය නිසාම නෙවෙයි ඒක ජිත්මි අතින් ලැබුණු තේකක් නිසා. ජිත්මි තේක මට දෙන වෙලාවේ ඒ ඇස්දෙක දිහා බැලුවේ අහම්බෙන්. ඒ ඇස් දෙක යොමුවෙලා තිබුනේ තේක දිහාවට.තේක ගන්නත් අමතක වුනා ඒ රත්තරන් ඇස්දෙක දිහා බලන් ඉන්න කොට. කවුරුහරි ඒ ඇස්දෙක දැක්කොත් සත්තයි උන්හිටි තැන් අමතක වෙනවා, ජිත්මිගේ ඒ ඇස්වල මොකක්දෝ බලයක් තිබුණා.

 මම තේ එක අතට ගන්න පරක්කු වුන නිසාද කොහෙද ජිත්මි ඇස්දෙක උස්සලා මගේ මූණ දිහා  බැලුවා. ඒ ඇස්දෙක මගේ ඇස්දෙකට මුණ ගැහුනේ තත්පර කීපයකට. මගේ උගුර කට වේලිලා ගියා ඒ ඇස්වල බැල්මට. අන්තිමට තත්පර කීපයකට පස්සේ මම තේ එක ගත්තම ජිත්මි මම හිටපු තැනින් ගියා.

ආයෙමත් ආදරෙන් - 11 වැනි කොටස (“දිලූප ඉස්සර වේවිද? “)

පසුගිය කොටස්  1  2  3  4  5  6  7  8  9  10 

 

එදා බස් එකේදී උන දුක් සීන් එක නිසා දවස් ගාණක්ම ගෙවුනේ මැරිලා වගේ. ජිත්මි එක්ක යාළු වෙනවා කියලා අභියෝග බාරගත්තට මොකද සති දෙකකටත් ආසන්න කාලයක් ගෙවිලත් කරපු දෙයක් නෑ. සමීර කියනවා වගේ මේක මෙහෙම කරලා බෑ. මෙහෙම පස්ස ගහලා වැඩකරන තරමට දීලූපට ලකුණු වැටෙනවා වැඩියි. එදා දිලූප බස් එකේ ජිත්මි ලඟින් වාඩිවෙලා එක එක ඒවා කිය කිය යද්දි හිතට ලොකු අපහසුතාවක් දැනුනා. දිලූප කියපු දේවල් ජිත්මිත් අහන් හිටියද කොහේද..ඒත් එයා එක වචනයකින් වත් උත්තර දුන්නේ නෑ. හිතට තියන එකම සැනසුම ඒකයි. බස් එකෙන් බැහැලා යද්දි ගෙදර ලඟදි ජිත්මි එකම සැරයක් මම දිහා බැලුවා. ඒත් ඒ ඇස්වල තිබුණේ මොනවද කියලා හරියට හිතාගන්න බැරිවුණා. එකපාරටම කෙල්ලෙක්ගේ ඇස් කියවලා තේරුම්ගන්න අමාරුයි.

  අද ඔෆිස් එකේ උදේ වරුවේ එච්චර වැඩ තිබුණේ නෑ. කොහොමත් ඩීන් එකේ ඔෆීස් එක කාර්යබහුලවෙන්නේ සතියේ දින කීපයක් විතරයි. උදේ දහයට විතර සමීර කොහේද ඉඳගෙන මගේ මේසේ පැත්තට දුවගෙන එනවා. ඉස්සරහ හිටපු තරුෂිගේ පුටුවෙත් හැපුණා සමීර.

ආයෙමත් ආදරෙන් - 10 වැනි කොටස

පසුගිය කොටස්  1  2  3  4  5  6  7  8  9 

 සිකුරාදා හවස දෙනියායේ ගෙදර ගිහින් ගොඩක් දේවල් කරන්න වුණා. ගොඩක් කාලෙකින් ගෙදර පේන්ට් කරන්න බැරි වුණ නිසා ගෙදර කට්ටියත් එකතු කරගෙන දවස් දෙකේම කරේ ඒක තමයි. ඒ වැඩ අස්සේ මම දාගෙන තිබුණු මාරාන්තික ලක්ෂයේ ඔට්ටුවත් අමතක වෙලා තිබුණේ. සඳුදා උදේ දෙනියාය ස්ටෑන්ඩ් එකෙන් නැගලා හතරසිංහ බස් එකේ පිටබැද්දර හරිය පහුකරද්දි තමයි ආයෙමත් ඔට්ටුව ගැන හරියටම ඔලුවට ආවේ. කරන්න දෙයක් ඔලුවට එන්නෙත් නෑ. කවදා කාපු ටකරංද මන්දා මේවා. කවදාවත් හරියට ආදරේ කරපු එකක්ද. ඉස්කෝලේ යන කාලෙනම් අර යාළුවෝ ආදරේ කරද්දි නිකං ඉන්න බැරි කමට වගේ පන්තියෙම කෙල්ලෙක්ට ආදරේ කලාට ඒක මෙච්චරම අමාරු වැඩක් වුනේ නෑ. ඒත් මේ ජිත්මි කියන්නෙනම් කිසිම සෙන්සර් එකක් හයි කරපු නැති සර්කිට් එකක් වගේ. මොනදේ කලත් හරියට ට්‍රැක් එකට වැටෙන්නෙම් නෑ. ගහමරාගන්න වගේ හිටපු නෙත්මිත් අද බොහොම හොඳට කතා කරනවා. ඒ දෙන්නගේ අයියයි දෙමව්පියොත් වෙනසක් නැතුව කතා කරනවා ඒත් මේ කෙල්ලට මොන උෂ්ණයක් වැදිලද මං දන්නේ නෑ නෝ කතා නෝ සිනා.

ආයෙමත් ආදරෙන් - 9 වැනි කොටස

පසුගිය කොටස්  1  2  3  4  5  6  7  8 

“ඔන්න ඕක තමයි සිද්ධිය...“

මම හවස ස්ටෑන්ඩ් එකේදි සමීරට දවල් සිද්ධ වුන දේවල් කිව්වා. එක අතකට මේකට සමීරගේ සහයෝගයත් අනිවාර්යයෙන් ඕන වෙනවා.ඒක නිසා කලින්ම මිනිහට කියලා තියන එක හොඳයි කියලා හිතුනා. මම සිද්ධිය කියලා ඉවර වෙනකොට සමීරයා මගේ දිහා බලන් හිටියේ පීක්වැල්ල පන්සලේ භූත ගුහාවට ඇතුල්වෙන තැන හිටගෙන හිටපු ගරා යකා වගේ වයින් වෙලා.

“ඈ බොල් පොල් හරකෝ...තොට ඔල්මොරොන්දන්ද ඔය වගේ අසමජ්ජාති ඔට්ටු දාන්නේ..බූරුවා පාරක් ගහලා දාහක් දෙදාහක් පරාදවෙන එක දුක නෑ..මේක යකෝ ලක්ෂෙක ඔට්ටුවක්“

සමීර කෑගහනවටත් වඩා නහයෙන් අඬනවා.මටත් වඩා සමීර බයවෙලා. මගේ හිතට බයක් දැනුනේ නැත්තේ කොහොමහරි මේ ඔට්ටුව දිනනවා කියන අදහස හිතේ තිබුණ නිසා.

“උඹ බයවෙන්න එපා මස්සිනා..“

ආයෙමත් ආදරෙන් - 8 වැනි කොටස

පසුගිය කොටස්  1  2  3  4  5  6  7 

  හවස් වරුවක මිදුලට වෙලා නැන්දයි,අක්කයි පොඩි  එකයි එක්ක දඟලා දඟලා ඉන්න වෙලාවක අල්ලපු ගෙදර වැට ගාවින් එබුනේ නෙත්මි. එයාගේ පුරුද්ද තමයි ඔය වැට ගාවින් හොට දාන එක.

“ආ ඇන්ටි මොකද මේ ඥාති මුණුපුරෝ එක්ක චක්ගුඩු ගහනවද?“

අපේ නැන්දත් ඉතින් නෙත්මිට වෙනස් වෙන්නේ වයසින් විතරයි මගේ හිතේ. කටේ නම් කිසිම අඩුවක් නෑ.

“නෑ පොඩි දුවේ අපි මේ වල කජු ගහනවා“

නෙත්මිට බකස් ගාලා හිනා ගියා. මගේ අතේ හිටපු පොඩි එකා අක්කගේ අතට දීලා මම නෙත්මි දිහා බැලුවා.ඒ ආපු සද්දයක් නිසා.

“ෂ්...ෂ්...දිස්නක අයියේ...“

“ඇයි මොකෝ“

“පොඩ්ඩක් මෙහාට වර්තනය වෙනවකෝ“

“ඒ මොකටද..අපෝ ඔයාගේ පලාතේ එන්න බයයි“

“කිව්වම අහලා එනවා...පොඩි බඩ්ඩක් කියන්න“

ආයෙමත් ආදරෙන් - 7 වැනි කොටස

පසුගිය කොටස්  1  2  3  4  5  6 

  “චූටි පුතා කොහේද යන්නේ“

ඉරිදා දවසක දෙනියායේ නොයා හිටපු නිසා නැන්දලගේ ගෙදර ඉඳන් එලියට බහිද්දිම නැන්දා ඇහුවා.

“ටවුන් එක පැත්තට යනවා නැන්නේ“

“හා එහෙනම් පරිස්සමින් ගිහින් එන්නකො..අයියලත් දෙණිපිටියේ ගියා තාම නෑනේ“

අයියයි,අක්කයි පොඩි එකයි අක්කලගේ මහ ගෙදර ගිහින්. අයියටත් නිවාඩු ලැබෙන්නේ කලාතුරකින් නිසා එහෙම කොහේවත් යන්න වෙනවා අඩුයි. ගෙදර කව්රුවත් නැතිනිසා දැනුණු කම්මැලිකමත් එක්ක ටවුන් එක පැත්තට යනවා කියලා තීරණය කරේ ඒකයි. ඒ වෙනකොටත් හවස දෙක විතර වෙලා තිබුණා.

    ටවුන් එකට ඇවිත් යන්නේ කොහේද කියලා අදහසක් තිබුණෙත් නෑ. ඒත් එකපාරටම හිතුනේ පරෙවි දූව උපෝසථාගාරය පැත්තට ගියානම් හොඳයි කියලා. මම හිතන්නේ අවුරුදු දෙකකින් විතර යන්න බැරිවුණා එතනට. කොච්චර ලස්සන තැනක්ද. ඒ වගේම මම ගොඩක් ආස කරන තැනක්. හැම පැත්තෙන්ම මුහුදෙන් වටවෙලා රැල්ල ගහන සද්දෙත් එක්ක දැහැනකට සමවැදෙන්න කියාපු තැන

ආයෙමත් ආදරෙන් - 6 වැනි කොටස

පසුගිය කොටස්  1  2  3  4  5 

දවස් ගාණක් ගතවුනේ ඔලුව උස්සගන් වත් බැරි වැඩ ගොඩක් එක්ක. ඒත් සති අන්තේ ගෙදර ගිහින් ආවේ ගෙදරට සල්ලි දෙන්නත් එක්කමයි. සඳුදා උදේ ගෙදර ඉඳන්ම වැඩට ඇවිත් හවස නැන්දලගේ ගෙදර යන එක තමයි ක්‍රියාවලිය. ඒත් ඒ සඳුදා විශේෂයක් තිබුණා.නැන්දගේ පුත්‍රයාගේ ඒ කියන්නේ අයියගේ පුංචි එකාගේ බත් කවන එකට පුංචි පහේ වැඩසටහනක් තිබුණා. ඒක නිසා ෂෝට් ලීව් එකක් දාලා ගෙදර ආවා. කැවිලි පෙවිලි එහෙම සූදානම් කරලා පුංචි පහේ සතුට දනවන අවස්ථාවක් බවට නැන්දා ඒක පත්කරලා තිබුණා. අහල පහල හිතවතුන් කීපදෙනෙක්ටත් ආරාධනා කරලා තිබුණා. මමත් පොඩි එකාට මගේ ගානේ තෑග්ගකුත් අරගෙන කලින්ම ගියා.

  මම යනකොටත් වැඩකටයුතු පටන් අරගෙන තිබුනා. පැදුරේ තියලා තිබුණු දේවල් වලින් පුංචි එකා මුලින්ම අරන් තිබ්බේ පැස්ටල් පෙට්ටියක්. එහෙනම් ඉස්සරහට හොඳ චිත්‍ර ශිල්පියෙක් වේවි. කට්ටියම කෑම ටිකක් එහෙම කාලා බීලා සප්පායම් වෙන අතරේ දන්න අඳුනන කීප දෙනෙක්ම හිටියා.

 අල්ලපු ගෙදර පවුලම ඇවිත් තිබුණේ අසල්වැසියාට ප්‍රේම කිරීමේ සංකල්පය භාවිතාවෙන්ම ඔප්පු කරන්න වගේ. අන්කල්,ඇන්ටි සහ මාර දූතිකාවන් යුගලය. ජිත්මි සහ නෙත්මි එක වගේම ගවුම් දෙකක් ඇඳගෙන මල් වාස් දෙකක් තිබ්බා වගේ ඇවිත් හිටියා. ජිත්මිනම් ඉතින් පැත්ත පලාතක් බලන්නේ නැති නිසාද කොහෙද මට හරියට බැලුනෙත් නෑ, ඒත් නෙත්මිනම් ඇවිත් කතාකරලා ගියා. 

ආයෙමත් ආදරෙන් - 5 වැනි කොටස

පසුගිය කොටස් 1  2  3  4 

මම කඩිමුඩියේ කාර්යාලය තුලට දිව්වේ ප්‍රමාදවීම නිසාම නොවෙයි. සමීර හොයාගෙන සිද්ධවුණු දේවල් ටික කියන්න තිබුණු හදිස්සියට. කව්ද දෙයියනේ දන්නේ මෙහෙම හෙණ ගෙඩි පාත්වෙනවා කියලා. දැන් අයිතිකාරයෙක් සද්දේ දානවා. මේ දවස්වල නරක ග්‍රහයෙක් කැරකෙනවද කොහෙද. නොකරපු වැරදි වලට දඬුවම් ලැබෙන යෝගයක්වත් ලබලද කොහෙද.

“මචං සමීරයෝ මාර වැඩේනේ බන් වුනේ“

සමීරය හොයාගත්තු ගමන් උගේ මේසේ ඉස්සරහ වාඩිවෙලා කියන්න පටන්ගත්තා කතාව. සමීරයා ලිපිලේඛන කන්දක් මේසේ උඩ දිගඇරගෙන හිටියේ. අපරාදේ කියන්නේ සමීර හොඳ කාර්යාල සේවකයෙක්, කවුරුහරි ඕපදූපයක් කියන්න ආවම සේරම රාජකාරි වැඩ පැත්තක තියලා ඕපදූප අහන්න රුසියා.

“දැන් මොකක්ද උඹේ මාර වැඩේ“

සමීර ලිපිගොනු අස්සෙන් ඔලුවදාලා ඇහුවා.

“මම ආපු බස් එකේ අර අපේ අල්ලපු ගෙදර ලොකු කෙලී ජිත්මිත් ආවා“

“ආ...උඹ අදත්  බැනුම් ඇහුවද මගේ ඇස් පාරට“

ආයෙමත් ආදරෙන් - 4 වැනි කොටස

පසුගිය කොටස් - 1 වැනි කොටස 2 වැනි කොටස 3 වැනි කොටස

 සමීර එක්ක තිබුණු තරහ දවස තිස්සෙම අඩුවුනේ නෑ. සැරින් සැරේ මගේ මේසෙට ඇවිත් පුරුදු විකාර ටික කරලා ගියත් හිතේ තරහ අඩුවුනේ නෑ. අනිත් සෙට් එකේ එවුන් ඇවිත් එක එක ඒවා කියලා ගියත් ඉවසදරා ගන්න බැරි තරහ තිබුණේ සමීරයා එක්ක විතරක් නෙවෙයි. අහක යන හට්ටියක් මගේ ඔලුවේ නවපු එකට අල්ලපු ගෙදර මාර දූතිකාව නෙත්මි එක්ක මාළු කන්න තරම් තරහක් මගේ හිතේ තිබුනා. ඒ තරහටම හවස සමීර එනකන්  ඉන්නෙත් නැතුව තනියමම ස්ටෑන්ඩ් එකට ආවා. ඇවිත් මුලින්ම තිබුණ බස් එකේ නැගලා ගෙදර ගියා.

   හවස අයියාගේ චූටි එකත් වඩාගෙන ටිකක් එලිපහලියේ ඇවිදින්න හිතුනේ හිතේ තිබුණු බර අඩුවෙන්නත් එක්ක. තාම යන්තන් ඇඟ කෙලින් කරන් හිනාවෙන්න කෑගහන්න පුළුවන් කම තිබුණු පුංචි එකා මගේ අතට වෙලා හොඳට හිටියේ මම මිදුල පුරාම එයාව අරන් ඇවිද්දවන නිසා.

  එතකොටම මල් වට්ටියකුත් අරන් එලියට ආවේ ජිත්මි. ඒත් වැට මායිමේ ගස්වලට වැහිලා එයාට මාව පේන්නේ නෑ. අර මාර දූතිකාවනම් ලඟපාත හිටියේ නෑ. ජිත්මි සින්දුවකුත් කියාගෙන මල් කඩන්න මිදුල පුරා යන්න ගත්තා. මට එයාව පේන්නෙත් මල්ගස් අතරින් විතරයි. ජිත්මි වතුසුද්ද ගහ අද්දර ඉඳගෙන සීරුවට මලින් මල කඩන්න ගත්තේ සින්දුවත් මුමුණන ගමන්මයි.

ආයෙමත් ආදරෙන් - 3 වැනි කොටස

පසුගිය කොටස් - පලමු කොටස   දෙවනි කොටස 

 බස් එකක් අල්ලගන්න පරක්කු වුන නිසා නැන්දගේ ගෙදර එද්දි ගොඩක් පරක්කු වුනා. ගෙදර ගේට්ටුව ලඟදිත් අල්ලපු ගෙදර දිහා බැලුවේ අර මාර දූතිය කඩු පොලු අමෝරගෙන ඉන්නවද දන්නෑ කියලා. වෙලාවට නෑ..ඕකට තමයි කියන්නේ ගොරවන තරමට වහින්නේ නෑ කියලා...ඒකිගෙත් බොරු ගොන්පාට් විතරයි.මට පේන විදියට සමීරයා ගහපු ඇස් පාරට මේකි සරෙන්ඩර් වගේ..පවු පොඩි කෙල්ල.

මම තනියම හිත හිත ගෙදර ආවා. ටිකක් රෑ වෙලා ඉස්තෝප්පුවට වෙලා අහස දිහා බලන් ඉන්න එක හිටපු ගමන් මගේ පුරුද්දක්. ඒ වෙලාවට පලාතම නිෂ්ෂබ්ද නිසා මුහුදේ හඬ හොදට ඇහෙනවා. නැන්දලගේ ගෙදර ඉඳන් මුහුදට කිලෝමීටරයක්වත් නෑ. අහස දිහා බලන් ඉන්නකොට ඇහෙනවා ජිත්මිලගේ ගෙදර පැත්තෙන් ලස්සන සිංදුවක්..මම හිතන්නේ ජිත්මිගේ කාමරෙන් වෙන්න ඕන..මොකද මේ වගේ ප්‍රේමාන්විත සින්දු අහන්න රසවින්දනයක් අර මාරදූතිට තියෙයි කියලා හිතන්න අමාරුයි.

ආයෙමත් ආදරෙන් - 2 වැනි කොටස

පලමු කොටස කියවන්න

   මගේ කතාවට නැන්දගේ හිනාව නැවතුනේ බොහෝ වෙලාවකට පස්සෙයි. මටනම් හිනා යනවා තියා නිකං ඉන්නත් බැරි තරමට තරහ ගිහින් තිබුණේ අල්ලපු ගෙදර පොඩි වැඳිරිගේ වැඩවලට.

“අනේ නෑ චුටී පුතේ..ඒ දරුවා ටිකක් දඟ වුනාට හරි හොඳයි..ඒක ඒ දරුවගේ හැටි..අන්කල් ඉන්න කාලේ හරි ආදරෙයි අංකල්ට..දැන් ඔය දරුව ඉන්න නිසා වෙන්න ඇති මේ පැත්තට වැඩිය එන්නේ නැත්තේ. නැත්නම් මෙහේම තමයි.ඒත් ලොකු දරුවානම් කොහොමත් වැඩිය නෑ..පාඩුවේ ඉන්නවා“

නැන්දා කියපු කතාවට හිතනම් ටිකක් නිවුනා. එහෙම්ම කාමරේට ගිහිල්ලා ඇඳුම් පිටින්ම ඇඳට වැටුනා. අක්කා පොඩි එකාව සෝදනවද කොහෙද පොඩි එකා හොඳටම කෑ ගහලා අඬනවා. සිතුවිල්ලකිනි තොරව ටික වෙලාවක් එහෙම්ම ගතවුනා.

ආයෙමත් ආදරෙන් - පලමු කොටස

“ආ...මඩිහ හෝල්ට් එකේ බහින කට්ටිය ඉස්සරහට එන්න..මඩිහ බහින කට්ටිය ඉස්සරහට එන්න“

සුපුරුදු කෑගහන මේ සද්දේ නුපුරුදු විදියට ඇහෙනකොට ගැස්සිලා ඇහැරුනේ පුරුදු විදියටම තමයි. මාතර ටවුන් එකේ ඉඳන් මඩිහට ඕනමනම් කිලෝමීටර පහක් ඇති. වැලිගම බස් එකට ඒ දුර යන්න විනාඩි විස්සක් විතර ගියාට ගාල්ල බස් එකක් නම් විනාඩි දහයෙන් එනවා. මේ කිලෝමීරට පහටත් නින්ද යනවා මොන මගුලක්ද මන්දා. යන්තම් ඇස් දෙක ඇරගෙන නැගිටිනකොට එකට බස් එකට නැගලා එක සීට් එකේ ආපු අතිජාත පාපතර මිත්‍රයා අදත් මාව චාටර් කරන්න මඩිහ හෝල්ට් එක පෙනි පෙනී සද්ද නැතුව ඉන්නවා. අසමජ්ජාති යාළුවෝ. අපොයි මුනුත් එක්ක ඉන්න අපිත් පින් කරලා තියනවනේ.

“ අවලමා තෝ මොකද මාව ඇහැරෙව්වේ නැත්තේ...යකෝ තව ඩිංගෙන් අදත් එදා වගේ යන්න වෙනවා මට තල් අරඹටම“

මම කෑගැහුවේ අහල පහල හිටපු අයටත් නිදිමත යන්න එක්කම.

“ මොකක්ද බන් දිස්නක..මටත් මේ නින්ද යාගෙන ආවේ...“