දිනමිණ පත්තරේ මිනී මරන්න පටන් අරගෙන යකෝ..

සමන්මලී හිටියේ මිදුල අතුගාන ගමන්. සමන්මලීගේ ගෙදර එක්කෙනා වෙච්ච සුරංග ඉස්සරහා කාමරේට වෙලා අල්මාරියේ පරණ ලිපිගොනුවක් හොයමින් හිටියා. සමන්මලීට කඩුල්ල පැත්තෙන් බෙල් එකක් වදින සද්දයක් ඇහුණා. ඒ හැමදාම වගේ තමන්ගේ ගෙදරට පත්තරේ අරන් එන පත්තර විකුණන මනුස්සයා ඇවිත් බෙල් කරන සද්දේ. සමන්මලීගේ තාත්තා ගෙදර ඉන්න කාලේ ඉඳන් ගත්තේ දිනමිණ පත්තරේ. ඒත් කසාද බැඳලා බින්න බැහැපු තමන්ගේ මනුස්සයා මුල් කාලේ දිනමිණ ගන්නවට එච්චර කැමති නැතිවුණත් පස්සේ කම්මලේ බල්ලා වගේ දිනමිණටම හුරුවුණා. 

   සමන්මලී පත්තරේ අරන් ඉස්තෝප්පුවට ඇවිත් පුරුදු විදියට පත්තරේ බලන්න පටන් ගත්තා. ඉස්සරහ කාමරේ හිටපු සුරංගට ටිකකින් සද්දයක් ඇහුණා..ඒ ගේ ඉස්සරහ ලිඳ පැත්තෙන්..ජබුග්..ගාලා සද්දේ ආවේ හරියට කව්රුහරි ලිඳට පැන්නා වගේ..සුරංග කෝකටත් කියලා හොයමින් හිටපු ලිපිගොනුවකුත් අරගෙනම එලියට ආවා.එතකොට දැක්කේ සාලේ පුරා විසිරිලා තියන දිනමිණ අද පත්තරේ පිටු ටික වගේම මිදුල මැද බිම වැටිලා තියන ඉදල. සුරංගගේ හිතට අනියත බියක් ආවා. ලිපිගොනුව බිම දාලා අඩියට දෙකට ලිඳ ගාවට දිව්වා..දෙයියනේ සමන්මලී ලිඳේ පැනලා..ලිං පතුලේ යමරෙට දඟලනවා..

“කිරි මාමේ...තිලකේ බාප්පේ...හිච්චි මල්ලීයේ...ඉක්මණට වරෙල්ලා බං..හිච්චි නෝනා ලිඳට පැනලෝ...“

සුරංගගේ මොරදෙන සද්දෙට තත්පර ගාණට ගංගොඩේ ඥාති දෙතුන් සීයක් ලිඳවටේට එකතුවුනා..කඹ දාලා ගන්න හැදුවට බැරිවුණා..පස්සේ සමන්මලීගේ මල්ලි වෙච්ච හිච්චි මල්ලි කඹයක් ඉනේ බැඳගෙන ලිඳට  පැනලා සමන්මලීව බේරගත්තා..ගොඩට ගන්නකොටත් සමන්මලීට සිහිය නෑ..

ටිකකින් සිහිය ආව සමන්මලීලගේ කාමරේ ගංගොඩේ ගෑණු පිරිලා හිටියා. සේරම කසු කුසු ගෑවේ හදිස්සියෙම සමන්මලී ලිඳේ පනින්න හේතුව මොකක්ද කියලා..පිරිමිටික බලන්හිටියේ සුරංගගේ කටින් වචනයක් පිටවෙනකං..ඒත් සුරංග දන්න හේතුවක් තිබුණේ නෑ.

  පස්සේ හරියටම සිහිය කල්පනාව ආවම ගමේ සමන්මලීලගේ කිරි අත්තම්මා වෙන වයසක සන්සුන් ගෑණු කෙනෙක් සමන්මලීගේ ඔලුව අතගාලා විස්තරේ ඇහුවේ සේරම ඉන්න තැන සිද්ධිය සහසුද්දෙන්ම පැහැදිලි කරගන්න, එතකොටත් ගමේ දහසක් කටකතා හුළඟේ වේගෙන් පියාඹමින් තිබුණා. සුරංගත් ඇවිත් සමන්මලී කියන දේ අනිත් පිරිමි ඇත්තෝ වගේම අහගෙන හිටියා.

“හිච්චි දුවේ..කියහං මට..මොකද උඹ හදිස්සියෙම ලිඳේ පැනලා ජීවිතේ නැතිකොරගන්න හැදුවේ..උඹට මොකක්ද තියන පුරස්නේ..“

කට්ටියම සමන්මලීගේ උත්තරේ බලන් ඉන්නවා..එකපාරටම සමන්මලී මොරදීලා අඬන්න ගත්තා..ඇඳෙන් බැහැලා ඉස්තෝප්පුවට ගිහින් එදා දිනමිණ පත්තරේ පිටු පෙරලගෙන පෙරලගෙන ගියා..අන්තිමට පිටුවක් හැමෝටම පේන්න උස්සලා පෙන්නුවා..

“මේන් මේක නිසා තමයි මට මෙහෙම කරගන්න වුනේ..“සමන්මලී ඉකිගහ ගහ කිව්වා.

කට්ටියම ලංවෙලා බැලුවා මොකක්ද ඒ කියලා..“සිංහල බ්ලොග් අවකාශය“ මොන කෙහෙල්මලක්ද අප්පා ඒ. කට්ටියම මූණට මූණ බලාගත්තේ සැකෙන් වගේ. පත්තරේ අකුරු ටිකකට දිවි හානි කරගන්න ඕනද කට්ටියම මුමුණන්න පටන් ගත්තා..

“ඉතිං හිච්චි දුවේ මේකේ මැරෙන්න තරං දෙයක් තියෙද?“

සමන්මලී ගේ සද්දේ එපාර නම් වැඩි වුණා.

“අපේ ගෙදර එක්කෙන් බ්ලොග් ලියනවා කියලා ලිය ලිය රෑ ජාමෙත් නැගිටගෙන කාලයක් තිස්සේ ඬෙගා නැටුවා..පස්සේ අර ගෙට් මේ ගෙට්..බීච් පාටි..ලේ දන්දීම්..ප්‍රදර්ශන කියලා රට වටේ රවුම් ගැහුවා..අන්තිමට ඒවයේ කෙල්ලෝ එක්ක නටන නැටුං මම දැක්කේ පහල ගෙදර රං මැණිකේ දවසක් කම්පියුටරෙන් පෙන්නුවමයි..එපාර මම කෑගහලා කෑගහල ඔය බ්ලොග්ද මොකක්ද කෙහෙල්මල් ලියන එක නැවැත්තුවා..යංතං ඒපාර කම්පියුටරේ විකුණලා දාලා පාඩුවේ හිටියා..මමත් හිත හදං සතුටෙන් හිටියා..“

“හරි ඉතිං දැන් මොකද වෙලා තියෙන්නේ..“

“වෙන මොනවා වෙන්නද..කොම්පියුටරේ ගියපුවා මොකෙක්ද හාදයෙක් දැන් පත්තරේ දාන්න පටන් අරගෙන..දැන් මේ යකා මේවා බලලා ආයෙත් දඩාවතේ යන්න පටන් ගනියි..ඒකයි මම ලිඳේ පනින්න ගියේ..අනේ දෙයියනේ මට මැරෙන්නවත් දුන්නෑනේ මේකුන්“

සමන්මලී කිරි ආත්තම්මට කඩාගෙන පැන්නා.

                                  * * * * * ** * ** *

“චන්දරේ ඔන්න මම කිව්වා කියලා මතක තියාගන්න ආයෙත් ඔය පත්තරේ මේ ගෙදරට ගත්තොත් මම ගිනි තියාගන්න එක ගිනි තියාගන්නවා සත්තයි...“

පාන්දරම තමන්ගේ භාර්යාවගේ මරවිලාපෙට චන්දරේ ඇඳෙන් නැගිට්ටා නෙවෙයි උඩ පැන්නා. ඊයේ රෑත් යස අගේට මෙගා ටික බලලා කඩෙන් ගෙනාපු කොත්තු කාලා නිදාගත්ත උන්දැට පාන්දරම මොකද වුනේ කියලා චන්දරේට බරපතල ප්‍රශ්නයක්. චන්දරේ අඩියට දෙකට සාලෙට දිව්වා..කඳුළු පෙර පෙර දිනමිණ පත්තරේ අතේ තියාගෙන හිටියේ චන්දරේගේ හාමිනේ ඩල්සි.

“මොකද අනේ මේ පාන්දරම කෑ මොර දෙන්නේ..ස්කීම් එකටම ඇහෙනවනේ..දැන් මොකද මේ හේතුවක් නැතුව ගිනි තියාගන්න හදන්නේ..“

චන්දරේ බොහොම දයාබරිතව සහ අස්වසන ලීලාවෙන් හාමිනේගේ අතකුත් අල්ලගෙනම කිව්වා..ඩල්සි කිසිම හිතක් පපුවක් නැතුව චන්දරේගේ අත ගස්සලා දැම්මා.

“මට ඒවයින් වැඩක් නෑ...ආයෙත් මේ පත්තරේ ගෙදරට ගත්තොත් මම මැරෙන එක මැරෙනවා...“

අම්මගේ බෙරිහන් දෙන සද්දෙට නාන කාමරේට වෙලා සින්දු කිය කිය වතුර මලේ පහස වින්ද චන්දරේගෙයි ඩල්සිගෙයි එකම දියණියත් කෝණ්ඩේ හරියට පිහිදගන්නේ වත් නැතුව වතුර බේරි බේරි දුවගෙන ආවා..

“මොකද අම්මේ මේ කෑගහන්නේ..මම හිතුවේ පාන්දරම ගෙදරට හොරු පැනලාවත් කියලා..“

අම්මා පුපුරමින් ඉන්න විදිය දැකපු දෝණි කිව්වා. චන්දරෙත් ප්‍රශ්නාර්ථයක් මූණේ තියාගෙන බලන් හිටියා.

“ඒක තමයි දරුවෝ මාත් මේ ඇහුවේ..පාන්දර අමු කැවිලද?“

“අමු නෙවෙයි මට වෙන දෙයක් කැවෙන්න කලින් කිව්වේ..ආයෙත් මේ පත්තරේ ගෙදර පලාතේ ගේන්න එපා..“

චන්දරේට දැන් මේක මහා ප්‍රශ්නාර්ථයක්. දුවටත් එහෙමමයි.අම්මා හරියට දෙයක් කියන්නෙත් නෑ බෙරිහන් දෙනවා විතරයි.

“ඒක මාර කතාවක්නේ..ආණ්ඩුව කරන මහා ආශ්චර්යය රටේ අනිත් ඊනියා පත්තර වල පලකරන්නෙත් නෑ..මේකෙන් විතරයි යන්තම් ආණ්ඩුවේ වැඩපිලිවෙල ගැන දැනගන්න පුළුවන් වෙන්නේ..ඉතින් එහෙම එකේ පත්තරේ ගන්න එක නවත්තන්න සාධාරණ හේතුවක් තියෙන්න ඕනනේ..“

ඩල්සිගේ රතු කට්ට පනින්න ආවා. දඩි බිඩියේ පත්තරේ පෙරලගෙන ගිහින් අන්තිම හරියෙන් පිටුවක් පෙරලලා තාත්තටයි දුවටයි පෙන්නුවා.

“පේනවනේ..මෙන්න මේ කෙහෙල්මල නිසා තමයි මම පත්තරේ ගන්න එපා කියන්නේ..ආයෙත් ගත්තොත් මම මැරෙනවා මැරෙනවමයි“

තාත්තයි දුවයි දෙන්නම ඔළුව දාලා බැලුවා පත්තරේ තියෙන්නේ මොනවද කියලා..“සිංහල බ්ලොග් අවකාශය“ කියලා ලොකුවට පත්තරේ පිටුවක්ම වෙන්කරලා තිබුණා. දෝණිටයි තාත්තටයි දෙන්නටම එකපාරට හිනාගියා..

“ආ..මේක ඉතින් මහ දෙයක්ද..මැරෙන්න දෙයක් තියනවද මේකට..කොච්චර හොඳ වැඩක්ද..“

ඩල්සි යකා තදවෙලා පැන්නා චන්දරේ ඉස්සරහට.

“හොඳ..හොඳ ඇති ආණ්ඩුවටයි,පත්මකුමාර උන්නැහේටයි,එයාගේ ගෝලයන්ටයි..ඇයි ඕයි අමතකද අපේ මහ ලොකු දු පොඩ්ඩ බ්ලොග් ලියනවා කියලා රැයක් දවාලක් නැතුව ඉන්ටර්නෙට් එකේ හොම්බ උලාගෙන ෆෙස්බුක් එකෙත් පදිංචි වෙලා හිටියා..ඒ මදිවට එක එක  කෙහෙල්මලවල් වලට අරවට මේවට කියලා රටපුරා ඇවිදලා අන්තිමට කොල්ලෙකුත් හොයාගෙන නතරවුණා..අන්තිමට මම කෑගහලා කෑගහලා ඉන්ටර්නෙට් නතර කරේ නැත්නම් මෙලහකට හොඳ පිම්මක් පැනලා..“

ඩල්සි කෑගැහුවා.

“හරි හරි ඉතින්..දැන් මොකක්ද වෙලා තියෙන්නේ..“

දැන් ඩල්සි කේන්තියෙන් පුපුරලා යන්න වගේ. ගිනිතියාගන්නෙත් නැතුවම ගිනිගනීවිද කියලා චන්දරේට හිතුනා.

“වෙලා තියෙන්නෙද?...වෙලා තියෙන්නේ මම එහෙම බැනලා ගහලා එහෙ මෙහෙ ගිහින් ඉන්ටර්නෙට් නවත්තලා දහසක් දේවල් කරලා යන්තම් ඔය බ්ලොග් කෙරුවාව නැවැත්තුවා..දැන් මොකෙක්ද ගොබිලෙක් පත්තරේටම දානවා ඒ කෙහෙල්මල් විකාර..දැන් ආයෙත් මේකි කොහේ කොහේ යන්න පටන් ගනීවිද දන්නෑ...අම්මපා ආයෙත් ඔය පත්තරේ මේ හතර මායිමේ ගෙනාවොත් මම මේ මුළු ගෙටම ගිනි තියාගෙන මැරෙනවා..“

ඩල්සිගේ කතාවට චන්දරේගේ ඇස්දෙක උඩගියා..චන්දරේ හෙමින් සීරුවේ දූ පොඩ්ඩ දිහා බලද්දි, දූ පොඩ්ඩ අඩියට දෙකට කාමරේට රිංග ග ත්තා..

                                     * * * * * * * * * * *

කොහොමවුනත් අපේ “සමකය වටේ“ ලියන නලියා (නලින් දිල්රුක්ෂ) සහෝදරයා තමන්ගේ පුද්ගලික මහන්සියේ ප්‍රතිඵලයක් විදියට සිංහල බ්ලොග් අවකාශයේ නිර්මාණ සහ අදහස් මුද්‍රිත පුවත්පත් පිටු අතරට රැගෙන යන්නට උත්සහයක් අරගෙන තියනවා. ඒ වෙනුවෙන් මගේ පුද්ගලික ස්තූතිය හා දිරි සවි ඔහුට පිරිනමන්න කැමතියි. තරුණයා පුවත්පතත් මේ සඳහා යම්තාක් දුරට උත්සහ කල පුවත්පතක් බවත් සඳහන් කල යුතුයි. කොහොම වුනත් මම ඉල්ලා සිටිනවා ගුණාත්මක සහ නිර්මාණාත්ම දේ ජනතාව තුලට ගෙනයමින් ඔවුන් අන්තර්ජාලයේ සිංහල වපසරිය වෙත යොමුකිරීමට කටයුතු කරන ලෙසට..