Sep 19, 2010

අහිංසක මේ ඇස්...හැමදාම අහිංසකයි.. [ ජනරඟ විජඉඳු දේවසුරේන්ද්‍ර ]


සුහර්ථ,

මම දන්නේ නෑ මේවගේ ලියුමක් ලියන එක හරිද වැරදිද කියලවත් නමුත් මේදේ මම නොකලොත් මගේ හිතට තවත් ලොකු වදයක් වෙනවා. එකයි අමාරුවෙන් හරි මෙහෙම ලියන්නේ. අපි දෙන්නම කැම්පස් එකට ආවේ එකම දවසේ. අපි දෙන්න විතරක් නෙවෙයි රවිදුත් එහෙමයි. රවිදු මුල ඉදලම මගේ ළඟ හෙවනැල්ලක් වගේ හිටිය. මට රවිදු ආදරේ කරනවා කියල දැනගත්තම මට ගොඩක් ලොකු සතුටක් දැනුන. මම එදා වගේම තමයි රවිදුට ආදරේ කරන්නේ. එකේ පොඩි හරි අඩුවක් තියනවා කියලා ඔයා වැරදිලාවත් හිතන්න එපා.

රවිදු කියන්නේ නිශ්ශබ්ද කෙනෙක් විතරක්ම නෙවෙයි හැමදේම හොදට හිතලා බලලා වැඩ කරන කෙනෙක්. එයට ලොකු ඉවසීමක් තියනවා, එකයි වැඩියත්ම මම එයට ආදරේ කලෙත් ඒ වගේම කරන්නෙත්. ඔයාව මම මුලින්ම දැක්කේ කැන්ටීන් එක ගාව පඩිපෙලේදී. එතකොටත් රවිඳුට මගේ ආදරේ දීල ඉවරයි. එකම බැජ් එකේ උනත් ඔයාව මම දැක්කේ එදාමයි. එකත් අහම්බෙන්. මම එදා ඔයා දිහා වුවමනාවකින් බැලුවේ නෑ අදටත් එකේ වෙනසක් නෑ. එදා පඩි පෙලේදී මම රවිඳුගේ කැප් එක දාගෙන හිටිද්දී ජීවිතේට කතාකරලා නැති ඔයා කොහෙද ඉඳගෙන ඇවිත් " ඔයා ඔය කැප් එක දාගෙන හිනාවෙනකොට හරිම සුන්දරයි" කියල කිව්වම මම ගල් ගැහිලා ගියා. ඒක විහිළුවක් කියලා තේරුනේ ඔයයි ඔයාගේ යාළුවො ටිකයි හොදට හිනා වෙනකොට තමයි. මාව ගල් ගැහිලා යන විහිළු කරලා ඔයාල හිනාවෙනකොට අතේ තිබුන බෑග් එකෙන්ම දෙන්න මට හිතුනා. රවිඳු ළඟ නැති අසරණකම හිතට දැනිලා මුණ රතුවෙනකොට ඔයා යාලුවොත් කතාකරන් එතනින් ගියේ මගේ මුණ දැකල වෙන්නැති.

ඔයා නිතර මුණ ගැහුනා, මමත් හිනාවුනා ඔයත් හිනාවුනා හරිම අමුතු විදියකට, මම රවිඳු එක්ක යද්දී පවා ඔයාගේ ඒ අමුතු බැල්ම නැතිවුනේ නෑ. මම ඒ දවස්වල නිතරම කල්පනා කළා ඒ ගැන. දවසක් රවිදුට කියන්නත් හදල මම නිකන් හිටිය. එත් ඔය හැමදාම මගේ ඇස්දෙක දිහා බලන්න ගත්තා..දෙයියනේ මම කොහොමද කලබල නොවී ඉන්නේ කොහෙවත් යන කොල්ලෙක් මගේ ඇස්දෙක දිහා එහෙම බලනකොට. රවිදු මගේ ඇස්දෙක දිහා බලනවටත් වඩා උනන්දුවෙන් ඔයා මගේ ඇස්දෙක දිහා බැලුවේ ඇයි සුහර්ථ,,මේ ඇස්දෙක රවිදුට ලියලාදීලා ඉවරයි..ඇස්දෙක විතරක් නෙවෙයි මගේ මුළු ජීවිතේම එයාට දීලා ඉවරයි.

දවසක් මම පුස්තකාලේ පොතක් තෝරද්දී පොත් මිටියක් රාක්කෙන් අතට ගත්තම දැක්කේ පුරුදු අස්දෙකක් දෙයියනේ ඔයා එහා පැත්තේ ඉදන් මගේ ඇස්දෙක දිහා බලන් ඉන්නවා..ඒ වගේම දවසක් ලෙක්චර් හෝල් එකේ ඈත ඉදන් ඔය මගේ ඇස්දෙක දිහා හිනාවෙලා බලන් ඉන්නවා..කෙල්ලෙක් කොහොමද මේදේවල් ඉවසන්නේ..ඔයටනම් ඒවා තේරෙන්නේ නැතුව ඇති..එත් සුහර්ථ මම වෙනකෙනේක්ගේ..ඔයා ඔය ඇස්දෙකෙන් කියන දේ මට හොදට දැනෙනවා..එත් මම ඒ දේට ආස නෑ..මම හැමදාටම රවිදුගේ විතරමයි

දවසක් නොහිතපු වෙලාවක මගේ මොබයිල් එකට එස්. එම්. එස්. එකක් ආව ඔයාගෙන්.." ඔය ලස්සන ඇස් ළඟ මම නැවතිලා හෙලවෙන්නවත් බෑ..මව බේරගන්න කියලා.." අනේ සුහර්ථ..ඔය විදියට කෙල්ලෙක්ගෙ හිතත් එක්ක සෙල්ලම් කරන්න එපා..ඒක මහා පව් වැඩක්..මගේ හිත මෙච්චරටම කලබල කලේ ඔයයි..මගේ හිත පන්සලක බෝමළුවක් වගේ මම නිස්කලංකව තියාගෙනයි මම රවිදුට ආදරේ කලේ.... පින්සිද්දවෙයි මගේ හිත අවුල් කරන්න එපා..

ඔය මුණ දිහා බලාගෙන.. ඔය හිනාව දිහා බලාගෙන මට ඔයාගේ කම්බුලට ගහන්න මට බෑ..ඒක දවසක් හරි මත එක්ක කතා කරපු ඔයාට එහෙම කරදරයක් කරන්න මට බෑ..එකයි මෙහෙම ලියන්නේ..මගෙන් ඈතට යන්න..පුළුවන් තරම්..ඔයා තවත් මගේ අස්මායිමට එන්න එපා..මම රවිදුට ආදරෙයි..ඒ ආදරේට බාධා කරන්න එපා..මගෙන් ඔයාට වැඩක්නෑ..ඔයාට පණදෙන්න සූදානම් කෙල්ලෝ මේ කැම්පස් එකේ ඉන්නවා කියලා මම දන්නවා..අන්න ඒ කාටහරි ඔයාගේ ඔය හිනාවයි , ඇස්බැල්මයි දෙන්න හැමදාටම..මේ අහිංසක කෙල්ලට පාඩුවේ ඉන්න දෙන්න..එයාගේ අහිංසක හිතට පාඩුවේ ඉන්න දෙන්න..එයාගේ හිත වෙනස්කරන්න හදන්න එපා ප්ලීස් ....

හිතවත් මිතුරිය,
ශානි..

Sep 18, 2010

අපේ සරසවියේ සුන්දරම පින්තූර ටිකක්...මගේ ඇසින්

ඔන්න මම හිතුව මේපාර අපේ විශ්ව විද්‍යාලයේ ලස්සන පින්තූර ටිකක් දාන්න. මේ රුහුණ විශ්ව විද්‍යාලයේ ප්‍රධාන සංකීර්ණය. නිර්මාණය කරලා තියෙන්නේ ලෝකප්‍රකට ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පියෙක් වන බ්‍රිතාන්‍ය ජාතික "ජෙප්රි බාවා" විසින්
මේ විශ්ව විද්‍යාලය ළඟ තියන ස්වභාවිකව නිර්මාණය වුන. මේක හදුන්වන්නේ "වැව" කියල තමයි

මේ ප්‍රධාන පුස්තකාල සංකීර්ණය. බොහොම වැදගත් පොත් විශාල ප්‍රමාණයක් වගේම ආසියාවේ සුපිරි තාක්ෂනය මෙයට යොදාගෙන තියනවා

මේ ඉන්නේ වැව ගාව ෆොටෝස් ගත්තු මම. මෙතනට වැව හරිම ලස්සනයි

මේක තමයි අපේ විශ්ව විද්‍යාලයේ "එළිමහන් රංග පීට්ය" මෙතන අපිට බොහොම හුරුපුරුදු තැනක්

මේ ලස්සන මල් එක්ක බැලුවම ඈතින් පෙන්නේ බ්‍රව්න්ස් කදුවැටිය සහ එළියකන්ද ප්‍රදේශයයි


අරලිය මල් විශ්ව විද්‍යාලය පුරාම ලස්සනට හැදිලා පරිසරේම සුවඳ කරනවා


මේ කළා පීඨයේ ශ්‍රවනාගාරය තමයි. මෙතන ගොඩක් දවස්වලට මොනවමහරි තියනවා. අඩුමගානේ ෆිල්ම් එකක් හරි


ඉහල ආපන ශාලාව ළඟ ඉදන් බැලුවම විශ්ව විද්‍යාලයේ පිවිසුම පැත්ත පෙන්නේ මෙහෙමයි. මේක ගොඩක් උදෙන් ගත්තු එකක්..එකයි මෙච්චරටම ලස්සන


මේ විශ්ව විද්‍යාලේ ලස්සනම පීඨ අතරින් එකක්වන විද්‍යා පීඨයේ..උද්භිත විද්‍යා අංශයයි..මේ පරිසරය ගොඩක්ම ලස්සනයි

මේ සත්ව විද්‍යා අධ්‍යයන අංශයට යන පාර..මේ පාරේ ඇවිදින්න අපි හරිම කැමති..අපේ පීඨයට අයත් නොවුනත් මේ ලස්සන බලන්න අපි නිතරම එනවා.

ඉතින් පින්තූර ටිකක් බැලුවනේ.. ඉඩක් ලැබුනම තව ලස්සන පින්තූර ටිකක් දාන්නම්..දැන් කියන්න බලන්න මේ ටික ලස්සනද කියලා?

ආදර හිරු 4 - දයාබර හිරු [ සදරාණි ප්‍රියලංකා සුදුසිංහ ]


මට ඉර මුණගැහෙනකොට ඉරට ස්ථීර රස්සාවක් තිබුනේ නෑ. එත් මට ඒවා හිතන්න ඕන වුනේ නෑ . හුගක් සරල චාම් ජීවිතෙකට හීන දැකපු මට ඉර ළඟ තිබුණු සරල අව්‍යාජ මනුස්සකම් වලට හිට ගියා.

හිතන් ඇති මම බොළඳ කෙල්ලෙක් කියල..නෑ.. මම එතරම් බොළඳ නෑ. මම දන්නවා හතරක් සරසවිය තුල හිටපු විවිධාකාර චරිත එක්ක බලද්දී ඉර ගොඩක් දුර්ලභ සමහරවිට මම ආයෙම ජීවිත කාලෙම හෙව්වත් හමුනොවෙන විදියේ චරිතයක්. මහා ලොකු උපාධියක්, රස්සාවක්, නැති වුනාට මනුස්සකම උතුරන ඔය හිතට පුළුවන්කම තිබුනා මට ගුරුවරයෙක් වෙලා ජීවිතය කියලා දෙන්න.

මොහොතක්වත් තරහ නොගෙන පුදුම ඉවසීමකින් මගේ දඟකාරකම් දිහා බලන්න. මගේ වැරදි මටත් නොදැනීම නිවැරදි කරන්න කියලා දෙන්න, එත් එක යාලුකමක්ද,සහෝදරකමක්ද ? එහෙමත් නැත්නම් ආදරයමද කියල මට තාමත් හිතාගන්න බෑ.

Sep 15, 2010

ආදර හිරු 3 - පහන් තරුවට [ සදරාණි ප්‍රියලංකා සුදුසිංහ]


පහන් තරුව, මම දන්නවා ඔය ලෙන්ගතුකම හිත අද්දර නැංගුරම් දාන්න බලන් ඉන්න වග. එත් මගේ ලෝකේ හිටිය ඉර ඔය පහන් තරුවට වඩා මට ලක්ෂවාරයක් වටිනවා. හිතේ සුවඳ මම ලඟට දීලා ඈතට වෙලා හිනාවෙන මගේ දයාබර හිරු, මගේ හැම හුස්මක්ම අයිතිකරගෙන.

"හෙමින් වටේ ගොස් හිත ළඟ නතර වෙන
දඟකම් ගුරුකමක් වී හිත සනසවන
පැතුමක් සේම ඉසිවර වෙස් පටලමින
හිතට නෑවිදින් ඈතටම රැඳෙනු මැන

ඉරෙන් එළියගත් සඳ මා නිල අහස මත
පහන් තරුව ලෙස නුඹ ඉනු පෙර ලෙසම
විලක් ලෙසට කඳුළැලි මා වගිරුවද
මට තනි මකන්නට නෑවිත් ඉදින් නුඹ

දුවන මුවන් ළඟ හුන් බව උගත්තෙමි
නෙලන්නට පලා මසිතට සවි නොමැති
සැමදා නියං එකදා වැහි වලාවකි
සිත පෙරනිමිති ළඟ නුඹ මට හීනයකි

දුර ඉර බලා සැනසුණු හිත රිදෙනු දැනී
ලඟට ඇවිත් මා හිත පිරිමදිනු සකී
වෙහෙසකර හිතට නුඹ වැහි පොදක් වැනී
තෙමෙන්නට බයයි රෝදුක් ලකුණු ඇති "