මට ඉර මුණගැහෙනකොට ඉරට ස්ථීර රස්සාවක් තිබුනේ නෑ. එත් මට ඒවා හිතන්න ඕන වුනේ නෑ . හුගක් සරල චාම් ජීවිතෙකට හීන දැකපු මට ඉර ළඟ තිබුණු සරල අව්‍යාජ මනුස්සකම් වලට හිට ගියා.
හිතන් ඇති මම බොළඳ කෙල්ලෙක් කියල..නෑ.. මම එතරම් බොළඳ නෑ. මම දන්නවා හතරක් සරසවිය තුල හිටපු විවිධාකාර චරිත එක්ක බලද්දී ඉර ගොඩක් දුර්ලභ සමහරවිට මම ආයෙම ජීවිත කාලෙම හෙව්වත් හමුනොවෙන විදියේ චරිතයක්. මහා ලොකු උපාධියක්, රස්සාවක්, නැති වුනාට මනුස්සකම උතුරන ඔය හිතට පුළුවන්කම තිබුනා මට ගුරුවරයෙක් වෙලා ජීවිතය කියලා දෙන්න.
මොහොතක්වත් තරහ නොගෙන පුදුම ඉවසීමකින් මගේ දඟකාරකම් දිහා බලන්න. මගේ වැරදි මටත් නොදැනීම නිවැරදි කරන්න කියලා දෙන්න, එත් එක යාලුකමක්ද,සහෝදරකමක්ද ? එහෙමත් නැත්නම් ආදරයමද කියල මට තාමත් හිතාගන්න බෑ.
No comments:
Post a Comment