ෆැන්ටසි පුරය - 3 වැනි කොටස

පසුගිය කොටස් 1 2

“මම මේ....කා....රුණිකව නිකුත් කරන...අවෂන් නිවේදනයයි...කරු....ණාකරලා දොර අරිනවද නැද්ද? “

බීලා කණමදයා වගේ බෙරිහන් දෙන පොරගේ සද්දේ එන්න එන්නම වැඩිවුණා.

“කව්ද බං ඒ මධුමාධව?“

රත්ගමයා සරමත් බඩ උඩට කරලා ඇඳගෙන ශයංගයගෙන් ඇහුවා. ශයංගයත් කණදාලා හෙමීට උත්තර දුන්නා.

“ඔය සුජාතා ආන්ටික දයාබර පුත්‍ර රත්නය...රිද්මයා...ගෙදර එවුන් කියන්නේ පොඩි මෑන් කියලා..ෆැන්ටසි පුරේම දන්නේ ඒ නමින්..නොබී ඉන්න වෙලාවට හෙණ හොඳ පොර..බිව්වට පස්සේ පිස්සු කෝච්චිය..ඔය අදත් කොහේ හරි සෙට්වෙලා වගේ...“

එතකොටම පහල දොර අරින සද්දේ ඇහුණා. ඒ එක්කම රිද්මයාගේ කෑ ගැහිල්ලත් නැවතුනා.

සීනි ඇමතිතුමාට කෝල් එකක්..

පාරේ දූවිලි අවුස්සමින් පරිවාර ආරක්ෂක රථ හා සන්නද්ධ සෙබළුන් සමග පැමිණි ඇමතිතුමාගේ සුඛෝපභෝගී රථය අමාත්‍යංශය ඉදිරිපිට නතර කලහ. ඇමතිතුමා සාඩම්බර ලීලාවෙන් වාහනයෙන් බැස නිකමට මෙන් උඩ බැලුවේය. ඔහුට මතක් වූයේ දින ගණනකට පෙරාතුව ලක්ෂ ගණනක් වියදම් කර අමාත්‍යංශය තමන් පිලිගැනීමට පැවැත්වූ උත්සවය දවසේ මෙතැන සවිකර තිබූ දැවැන්ත තොරන් රාජයාය. එය මතක්වී ඇමතිතුමාගේ මුවට සිහින් සිනා රැල්ලක්ද මතුවීය.

ඉක්මණ් ගමනින් පිරිවර සමග ඇමතිතුමා අමාත්‍යංශ ගොඩනැගිල්ලට ඇතුලුවිය. සියලුම කාර්ය මණ්ඩල සේවකයන් නැගිට එතුමන්ට ආචාර කලහ.

“ගුඩ් මෝර්නින් ඇමතිතුමා...“

“ගුඩ් මෝර්නින්“

ෆැන්ටසි පුරය - 2 වැනි කොටස

පලමු කොටස

වැඩි වෙලාවක් සහ මහන්සියක් නැතිව මටත් රත්ගමයාටත් සුජාතා ආන්ටිගේ ගෙදර හොයාගන්නට පුළුවන් වෙච්ච එක හොඳට ගියා. නැත්නම් දවල්ට කාපු දේවල් ඉවරවෙනකන් හොයන්න උනානම් රෑට කන්න වෙන්නේ දත්මිටි තමයි. ගෙදර හොඳට හදපු සුන්දර පිලිවෙල ගෙයක්. වටේ පිටේ ගෙවලුත් එක වගේම තමයි. කොහොමත් ෆැන්ටසි පුරේ ගෙවල් සේරම එකම ක්‍රමේකට වගේ තමයි හදලා තිබුණේ. සුජාතා ආන්ටි මැද වයසේ බොහොම ප්‍රියමනාප කෙනෙක්, අපි බොහොම සුහදව  පිළිඅරගෙන සාලෙට එක්කගෙන ගිහින් බොන්න බීම එකකතු හදලා දුන්නා.

“මේ දරුවෝ දෙන්නා කොහේ කියලද කිව්වේ?“

සුජාතා ආන්ටි ප්‍රශ්න වටය කෙටි ප්‍රශ්නයකින් ආරම්භ කලා.

“මම ගාල්ලේ, මෙයා රත්ගම ආන්ටි..“

මම කිව්වම බීම එක අස්සෙන් රත්ගමයා විරිත්තුවා. ආන්ටි හිනාවෙලා උත්තරේ පිලිගත්තා.

ඇමතිතුමෙක් සිය පුත්‍රයාගේ ගුරුවරියට ලියූ ලිපියක්

දයාබර ගුරුතුමිය වෙත,

ලොව සියලු දෙනාම රජ වන්නේ යහපත් රාජ්‍ය පාලකයන් යටතේය, නුවණින් ඒ පාලකයන් සවිමත් කිරීම අදියුම් දෙන්නන්ගේ ශක්තියෙන් බව ලොවම දන්නා කරුණකි. එබැවින් යහපත් රාජ්‍ය පාලකයෙක් වන්නට සිටින මාගේ පුත්‍රයාට මේ තතු කියාදීම ඔබ සතු යුතුකමක් මෙන්ම එය ඔබට මතක් කිරීම මා සතු වගකීමකි.

කුඩාකල පටන් රිදී හැන්ද මුවේ තබා පැමිණි රජ පැටියන්ට මහපොලවේ කර්කශ්ඨක බව උරුම නැති බව මාගේ පුත්‍රයාට කියාදෙන්න. අතට පයට දැසි දස්සන් ගෙදර සිට මිදුලට යාමටත් යාන වාහන ලැබෙන්නේ පෙර පිනෙන් සහ සිය පියාගේ මානව දයාව හා කැපවීම නිසාවෙන් බව ඔහුට කියා දෙන්න. කිසි විටක සාමාන්‍ය පන්තියේ මිතුරන් ආශ්‍රය නොකිරීමටත් හැකිතරම් ව්‍යාපාරික පන්තියේ හෝ රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික මට්ටමේ නැතිනම් නමගිය අපරාධකාරයන් මට්ටමේ මිතුරන් පමණක් ආශ්‍රය කිරීමට ඔහුට මග පෙන්වන්න, එය අදටත් වඩා හෙටට ඔහුට මහා ශක්තියක් සහ පසුපසින් පැමිණෙන් බලමුළුවක් වනවා නියතය.

ෆැන්ටසි පුරය - පලමුවන කොටස

බස් එක එහෙට මෙහෙට පැද්දි පැද්දී වරු ගණනක් ගාටන්නට විය. එකම ෂීට් එකේ වාඩි වෙලා “වැනියන් කළු වැනීයන්..“කිය කිය ඇවිත් තිත්වෙලා හිටපු වෙලාවක කොන්දොස්තර සහෝදරයා හදවත කූල් වෙන ප්‍රකාශයක් කලා.

“ෆැන්ටසි පුරේ බහින අය ඉස්සරහින් බහින්න“

මම වැනි වැනී නොනිදා හිටිද්දී ෂීට් එකේ අනිත් පැත්තේ තඩි බෑග් එකකුත් බදාගෙන භූතයෙක් නිධානයක් රකින්න වගේ නිදාගෙන හිටියේ රත්ගමයා..නම නම් වෙන මොකක්ද එකක්. ඒත් දන්න දවසේ ඉඳලා කියන්නේ රත්ගමයා කියලා නිසා මේ කතාවටත් ඒකම පාවිච්චි කරනවා. මම අත මිට මොලවලා රත්ගමයගේ ඔලුවට ඇන්නා..රත්ගමයා උඩගිහින් ඇහැරිලා ඇස්දෙක පිහදාලා කුණුකෙල පිහදාලා මගේ දිහා බැලුවා.

“ඇයි මූසලයෝ“

“යකෝ බහින තැන ඇවිත් බැහැපන්..“

රත්ගමයා දඩිබිඩි ගා හතර වටේ අතගා අඩුපාඩු අහුලාගත්තේය. මම ඉස්සරහින් බහින්නට දොර ලඟට ගියා. එතකොටම බස් එක නැවැත්තුවා. රත්ගමයා හදිස්සියට පිටිපස්සෙන් බහින්න ගියා.

“පස්සෙන් බහින්න එපා කිව්වා නේද...මෙච්චර කියද්දිත් පස්සෙන්ම සෙනග අස්සේ රිංගනවා...මොකක්ද මහත්තයා ඉස්සරහින් බහින්න බැරිද“