“සුනිල් අයියා“ ගේ සටන් ජවනිකාව - Review of an expected movie

සුනිල් අයියා අපේ ගමට සිටි වීරයාය. ගමේ ඕනෑම ආරවුලකදී නිතැතින්ම සිහිවන චරිතය සුනිල් අයියාය. ඔහුට ගම්මුන් බොහෝ දෙනෙක් ගෞරව කලේ ගමතුල නිල නොලත් පොලිස්කාරයාගේ භූමිකාව ඔහුගෙන් ඉටුවන බව ගම්මුන් බහුතරයක් විශ්වාස කල නිසාවෙනි. වැඩුණු දේහදාරී ශරීරයත්, ගැඹුරු හඬත් නිසාවෙන් ඔහු පිළිබඳ මතය සත්‍යාපනය කිරීමට එයම සාධයකයක් විය. ගමේ එකෙක් කොහේදී හෝ ගුටි කෑවත් මතක් වූයේ “සුනිල් හිටියනම් ඕක වෙන්නේ නෑ“ යන යෙදුම් වලින්ය. එබැවින් සුනිල් යන සාධකය කොතරම් දුරට ගමේ පොදු ධාරාව තුල නිදන්ගතව තිබෙන්නක්ද යන්න ඔබට වටහාගත හැකිවනු ඇත.

එකල හින්දි සිනමාව සහ සිංහල සිනමාවේ සටන් ජවනිකා දැඩි ලෙස ගැමි ජනතාවගේ සිත් තුල වීරත්වයක් බිහිකල සමයක් විය. හින්දි සිනමාවේ සටන් ජවනිකා රූපවාහිනියෙන් නැරඹූ අපි චිත්‍රපටයේ වීරයා පිළබඳ ඇතිකරගත් “මහා පොර“ සංකල්පය හිතේ තබාගෙන ජීවිත්විය. සිංහල චිත්‍රපට තුලද මහා පොරවල් බිහිවන සටන් ජවනිකා තිබුණද ඒවාටත් වඩා හින්දි චිත්‍රපටවල නළුවන් අපිට පොරවල් විය. සුනිල් අයියාද අපට පෙනුනේ පියවි ඇසින් දැකිය හැකි එවැනි පොරක් ලෙසය. හින්දි චිත්‍රපටවල රූපරාමුවල දකින නළුවාගේ වීර භූමිකාව අප දුටුවේ සුනිල් අයියා තුලින්ය. සුනිල් අයියා පාරේ යනවිට ඔහුගේ ක්‍රියාකාරකම් දැකීමෙන් අප එහි සමාන අසමානකම් පිරික්සන්නටද විය. ඒ හැම කරුණකින්ම සුනිල් අයියා යන වීර චරිතය හුදෙක්ම හින්දි චිත්‍රපටවල හෝ සිංහල චිත්‍රපටවල වීරයාගේ චරිතයට එහාගිය සජීවීබවකින් අත්විඳින්නට අපට හැකිවිය.

දිනක් අප ගමේ හංදියේ සිටින විට සුනිල් අයියාද කීපදෙනෙක් සමග කතා කරමින් ඊට ටිකක් දුරින් සිටින්නට විය. කොටකලිසම ඇඳ අත්නැති ටී ෂර්ට් එකක් හැඳ දේහදාරී සිරුර විදහා දක්වමින් අතපය විහිදවමින් ඔහු මහා විස්තරයක් කතාකරමින් සිටින්නට ඇත. සැනෙකින් යතුරුපැදි කීපයකින් එහි පැමිණියේ තරුණයන් කීප දෙනෙකි. ඔවුන් එතරම් හැඩිදැඩි නොවීය. සැනෙකින් එක් අයෙක් ඉන්බැස සුනිල් අයියා අසලට ගොස් යමක් කීය. දෙදෙනා අතර වචන හුවමාරුව දැඩිවිය, එය අතපය දක්වාම ගමන්කල අතර ආගන්තුක තරුණයාට සුනිල් අයියා අතුල් පහරක් එල්ල කලහ. එයට ප්‍රතිචාර වශයෙන් ආගන්තුක තරුණයාද පහරක් දුන් අතර එවිටම තවත් තරුණයන් කීපදෙනෙක්ම පැන වටකර සුනිල් අයියාට පහර දෙන්නට විය.

චිත්‍රපටවලදී පහර දෙන විට අපට ඇසෙන් “ඩිෂ්...ඩුම්...උහ්හා“ ශබ්ද වෙනුවට..“අම්මෝ..අහා...හුහ්“ වැනි ශබ්ද පමණක් අපේ සවනත වැකෙන්නට විය. චිත්‍රපටවල මෙන් වරකට එකාබැගින් පැන සුනිල් අයියා සමග සටන් කරනවා වෙනුවට රොත්ත පිටින් පැන සුනිල් අයියාට පහර දෙනවිට ඉහින් කණින් ලේ බේරාගෙන හතර පැත්තට විසිවෙනවා ඇරෙන්නට සුනිල් අයියාට කලහැකි යමක් නොවීය. සමහර විට චිත්‍රපටවල මෙන් වරකට එකා බැගින් පැන වීරයා සමග සටන් කිරීම සහ එකෙක් ගුටිකෑ විට පමණක් අනෙකා පැමිණීම සිදුවීනම් සුනිල් අයියාට යමක් කලහැකිවන්නට තිබුණි. නමුත් ඒ වෙනුවට තරුණ පිරිස සුනිල් අයියාගේ ගම මැදදීම හතර අතේ ඔහුට නෙලමින් සිටින්නට විය. අප පොඩි එවුන් බලා සිටියේ චිත්‍රපටවල මෙන් කොයි මොහොතේ හෝ මහා ශබ්දයක් සමගින් වටකර පහරදෙන පිරිස සිව් අතට විසිකර දමා ඒ මැදින් එකසර කෙසරිඳු පරිද්දෙන් නැගී සිට සුනිල් අයියා කොයි මොහොතේ හෝ පහර දේවි යන්නයි. නමුත් එයද සිදු නොවීය. 

ඇතිවන්නට පහර දුන් පිරිස යතුරු පැදිවල නැග යන්නට විය. අප වීරයා මලාක් මෙන් වැතිර සිටියහ..වතුර..වතුර යන්න පමණක් කියන්නට විය. ගමේ කීපදෙනෙක් එක්ව ත්‍රීවීලර් එකක් කැඳවාගෙන විත් සුනිල් අයියා රෝහලට යවන්නට වැඩකටයුතු සිදුනොකලේනම් එතනම වීරයා මැරෙන්නට ඉඩ තිබිණි. නමුත් එයින් අප ෆැන්ටසියෙන් අවදිවුනෙමු..වීර භූමිකාව යථාර්ථයක් වන්නේ කොහේදීද යන්න අප අවබෝධ කරගන්නට ඇත. නමුත් අදටත් බොහෝ දෙනෙක් එක එක මාදිලියේ වීර සිනමා පට නරඹති..එසේ දවස ගානේ සුනිල් අයියලා දහස් ගණනක් මහ මග ගුටිද කති.