සිංදු කුමාරිය - The Singing Princess

ඇයගෙන් දුරකතන ඇමතුමක් හෝ කෙටි පණිවිඩයක් නොමැතිව ගතවන සිව්වන දිනයද අවසන් වෙන්නට තව ඇත්තේ හෝරා කීපයකි. හාත්පස අන්ධකාරය, නිහැඬියාවට මුසුවූ පාළු මූසල හැඟීම තොර තෝංචියක් නැතිවම  හිතට වදදෙන්නට පටන්ගෙන ඇත. හැමදෙයක්ම අවසන්ය යන හැඟීම තුලින් එක් අතකින් ගෙන එන්නේ සහනදායී සිතිවිල්ලකි. අනික් අතින් එයම තනිකමක් සහ වෙනසක රංගනයද යෙදීම තුලින් සිතතුලම දෙයාකාරී උත්තේජනයන් සපයන සිදුවීම් බවට පෙරලී ඇත. ඒ සියල්ල අතරේ ඇය කොහිද යන්න හෝ මා නොදනී. ඇය සමග ගතකල අන්තිම හෝරා කීපයේ පවා ඇය මා පිළිබඳ පැහැදිලි හෝ පහන් හැඟීමකින් ගතනොකල බව පමණක් මා දනී.

“ඔයා ඔය රේස් එක දුවලා හති වැටෙන දවසක් ඒවි...එදාටවත් හැරිලා ආපස්සට බලන්න..නැත්නම් ඔයාගේ බෙල්ලට අංශක දෙසීය හැත්තෑවකට වැඩිය හරවන්න පුළුවන් කියන එකත් අමතක වෙයි“

මගේ ඒ වචනවල ගැබ්ව තිබූ උපහාසය, අවවාදය හෝ අන්යමක් ඇය ගත්තාද යන්න මා නොදනිමි. එහෙත් ඇය එයින් යමක් අවබෝධකරගත් බව පෙනෙන්නට තිබුණි.

“මට දුවන්න වෙලා තියනවා..ඒ ජීවිතේ මගහැරුණ තැන් අල්ලගන්න.“

ඇයගේ වචනවල  තිබූ දැඩිබව තුලින් පෙර තිබූ ආදරය, සෙනෙහස හෝ ඇල්ම තවදුරටත් ඇය තුල නොවන බව පැහැදිලිවිය.

“කමක් නෑ...ඒක ඔයාගේ කැමැත්ත..ඒත් අපි ජීවිතය බෙදාගත්තා..“

මම ඇයට රිසිදේ කරන්නට ඉඩ දුන්නෙමි.

“ඔව්...ඒත් ඔයා මගේ තත්වය තේරුම් ගන්නේ නෑ“

ඇය ඇයවම සාධාරණීකරණය කරගත්තාය. එහෙත් ඒ මොහොතේ අවශ්‍ය වූයේ සාධාරණීකරණය නොව. ඊට එහා ගිය ප්‍රේමාන්විත යමක් විය. නමුත් එය කිසිවිටක එලෙසින් සිදු නොවුණි. සමහර විට දෛවය ගොනුකර තිබූ ලිපිගොනුව තුල තිබූ ජීවිතයේ ගලායාමේ සටහනේ ඊලඟ පියවර එය තුලින් ගම්‍ය වන්නට සකසා දී තිබුණා වන්නට ඇත.

                                          * * * * * * *

සාලය මැදවූ විශාල සෝපාවේ වැතිරුනේ ඕනවට එපාවට මෙන්ය. රූපවාහිනිය පණගන්වා එයට පහලින්වූ වීඩියෝ තැටි ධාවකයද පණගැන්වීය. එය තුල වූයේද ඇය සහභාගී වූ රියලිටි වැඩසටහනක උද්වේගකර සහ තීරණාත්මක වැඩසටහනක කොටසකි. ඇය එහිදී මනමෝහනීය ලෙස ගායනයේ යෙදුනාය. ඉතාමත් ප්‍රේමණීය ගීයක් වූ ඒ ගීය ඇය ඉතාමත් සූක්ෂම සහ ආකර්ශණීය ලෙස ගායනා කලාය. ගායන අවසානයේ ඇයගේ මුවින් අවසන් ස්වර සැකැස්ම පිටවන තුරාවටම සියල්ලන්ම එය රස වින්දහ. මමද සුපුරුදු ලෙසම සියවැනි වතාවද ඉක්මවා එය විඳ ඇතත් මේ මොහොතේද එය නැවුම් යමක් ලෙස වින්දනයේ යෙදුනෙමි.

ඇය ඉතා සතුටින් සහ සිනහා මුසු මුහුණින් එහි විය. දිගු ඇඳුම කළු පැහැති සපත්තු යුවල, කඩා හැලෙන කොණ්ඩය සහ අහිංසක හිනාව එහිදී ඇයට ආභරණයක්ම විය. ගීය සාර්ථකව ගැයීමට ප්‍රතිචාර ලෙස රසික පිරිස සහ විනිශ්චය මණ්ඩලය වෙතින් ලැබුණු උණුසුම් අත්පොලසන් නාදය  හමුවේ ඇය ප්‍රභාමත්ව සිටියාය.

“නුඹේ ගීතය අපිව ප්‍රබෝධමත් කලා...ඇත්තටම නුඹේ හඬ ප්‍රේමණීයයි..හරියටම ඔපෙරාවක හෝ කැන්ටාටාවක මධ්‍ය කොටසේ ප්‍රේමණීයම නිමේෂයක් වගේ මට දැනුණා..ඇත්තෙන්ම ඔබගේ ගායනය මා වසර ගණනාවක් යොවුන් කලා සේ මට දැණුනා..නුඹට පුළුවන් ප්‍රේමණීය සිත් පෝෂණය කරන්න..ආදරයේ සැබෑ ස්වරය නුඹට ගයන්න පුළුවන්..ඒකට මගේ උත්තමාචාරය“

වයෝවෘද සංගීත අධ්‍යක්ෂවරයා විනිශ්චය මණ්ඩලයේ සිට අදහස් මුසුකලේ ඇයගේ සිනහව තවත් වර්ධනය කරමින්.රසික ප්‍රතිචාරද එලෙසින්ම වර්ධනය විය. අනතුරුව නිවේදකයා ඇයගෙන් යමක් විමසීය.

“ඒ ගීයේ නුඹ ගැයූ පරිද්දෙන්ම ඔය ආදරයෙන් මත් වෙලාද...ඔබ ආදරය තුලින් ජීවිතය දකින්න පුරුදු වෙලාද I need to feel your love within my life..I want to addict your love for the end of my life ගීතයේ අර්ථයටම හරියන්න ඔබ ආදරය කරනවාද..?“

එම ප්‍රශ්නයත් සමග ඇයගේ මුහුණේ මතුවූයේ සුමිහිරි සිනහවකි.එය ගීතයටද වඩා රමණීය යැයි මොහොතකට සිතුනෙමි.

“ඔව්...ඒ ගීතයේ කියනවා වගේම your love is everything..and feel as anything..no need to loss for my lifetime..ආදරය තමයි හැමදේම..කවදාවත් අහිමි නොකරගන්නා..“

ඇයගේ ප්‍රේමාන්විත අදහසට නිවේදකයා මෙන්ම විනිශ්චය මණ්ඩලය ඇතුලු රසික කැල මහ හඬින් අත්පොලසන් මෙන්ම ශබ්ද නැගීමද කල අතර ඇය ඒ සියල්ලන්නටම පොදුවේ සිනහවකින් සහ දෙඅත වැනීමකින් කෘතවේදීත්වය පලකලාය. 

ඒ සමගම වීඩියෝ තැටියේ ධාවන කාලය අවසන්වී රූපවාහිනී තිරය මත කළු පැහැති පසුබිම පමණක් පෙනෙන්නට විය. අඩ ආලෝකයේ පරාවර්තිතාව මධ්‍යයේ රූපවාහිනී තිරය මතින් මගේම රූපයේ ප්‍රතිබිම්භය පෙනෙන්නට විය.