හඳපානේ පැනලා යන්නට කලින් හිතන්න දෙයක්

පසුගිය දවස්වල වැඩිහරියක්ම ලිපිවලට මාතෘකාව වුනේ දේශපාලනය. ඒ නිසාම ෆැන්ටසි පුරය ලියන්නත් ඉඩකඩ ලැබුනේ නෑ. ඒ අතරම ඊයේ අහපු අත්තනායක.එම්.හේරත් මැතිතුමන්ගේ දේශනයක පටිගතකල කොටසක් නිසාවෙන් කතා කලයුතුයි කියලා හැඟෙන තේමාවක් පිළිබඳව අවධානය යොමු කරන්න හිතුවා. හඳපානේ පැනලා යාම කියලා අපි වචනයට කිව්වට ඉංග්‍රීසි භාෂාවේ elope එහෙමත් නැත්නම් elopement කියලා හඳුන්වන්නේ මේ දෙයම තමයි.මෙහි නිර්වචනය වන්නේ නැවත සාමාන්‍ය ගෙවූ ජීවිතයට නොපැමිණෙන ලෙස විවාහයක් පතමින් පැනයාමයි. එසේම හදිසියේ තමන් ආදරය කරන්නෙක් සමග විවාහ ජීවිතයක් වෙනුවෙන් පැන යාමත් නමින් මෙය නිර්වචනය කරනවා. කොහොම හැඳින්වුනත් මෙය අපි දන්නා පැනලා යාමම තමයි.

    මා ශ්‍රවණය කල දේශනයේ දේශකයා කියනවා නව යොවුන් පාසල් දරුවන් පිරිසකට තමන්ගේ හිතේ හීනයක් තබා ගන්නා ලෙසට ඒ කුමක් අරඹයාද කිසි දවසක දෙමාපියන්ට හොරෙන් පැනලා නොයන්නටත් කෙලෙස හෝ විවාහ මංගල්‍යයක් ගෙන මිතුරන්ගේ ඥාතීන්ගේ ආශිර්වාද මැද විවාහයකට එලඹෙන්නට යයි කියා. කොතරම් ප්‍රායෝගිකත්වය ගැන එම හීනයේ ගැටළුවක් තිබුණත් ඇත්තටම වටින හීනයක්. ආදරය වෙනුවෙන් ජීවිත කාලය පුරා තමන් සමග ජීවත්වූ මිනිසුන්ගේ හිත් නරක්කර හැරයනවාට වඩා සුන්දර ආශිර්වාද මැද ඒ ගමන යන්නට ඇත්නම් එහි වටිනාකම දේශකයා යොවුන් කණ්ඩායමට පැහැදිලි කරලා දෙනවා.

   ඇත්තටම මෙහෙම ආදරය වෙනුවෙන් හඳපානේ පැනලා යන ආදරවන්තයින්ගෙන් කීයෙන් කීයක් කඳුළු පුරවගෙන ඇතැම්විට රැගෙන ගියපු ඇඳුම්ටික වත් නැතිව ඇඳිවත පිටින්ම ගෙදර එනවා ඇත්ද, බාර්ගානේ ගොස් බිබී නාස්ති වෙනවා ඇත්ද. විවාහයන්හීදී දික්කසාද සහ අර්බුද තිබෙනබව ඇත්තයි නමුත් හඳපානේ යන්නේ තමන්ගේ ජීවිතයේ බොහෝ කැපකිරීම් සිදුකර අවසන්වය එවිට අවසානයේ ලැබෙන්නේ ඉහතකී ත්‍යාගනම් එහි කිසිම සුන්දරත්වයක් නැත.සමාජය ඉදිරියේ එයට තැනක් ලැබෙන්නේ නැත. 

    අප කොතරම් චින්තන විප්ලව ගැන කතාකරත් දෙමව්පියන් මේ සමාජයේ තවමත් සිතන්නේ තමන්ගේ දුව හෝ පුතා තමන්ට ගැලපෙන සහ තම අභිමතය පරිදි පමණක් විවාහයට එලඹිය යුතු බවයි.තරුණ පාර්ශවවල කෝණයෙන් එය ෆැසිස්ට්වාදී විය හැක. නමුත් දෙමව්පියන්ගේ කෝණයෙන් ඔවුන් සිතන්නේ තමන් කුඩා කල සිට ලේ දහඩිය වැයකර කැතකුණු අතගාමින් හැදූ දුව හෝ පුතා තමන්ගේ සිතැඟි ඉටුකරයි යන්නය. එවැනි සිතුවිලි ධාරාවක සිටින දෙමව්පියන්ට දිනක උදෑසන නින්දෙන් අවදිවූ විට දක්නට ලැබෙන්නේ හිස් කාමරයක් සහ ලියන ලද ලිපියක්නම් ඔවුන් කොතරම් අසරණ වනු ඇතිද, සමාජය ඉදිරියේ ඔවුන් පත්වන තත්වය කුමක්ද, ඇතැම්විට එවැනි පවුලක ඉතිරි සහෝදර සහෝදරියන්ගේ අවාහ විවාහ වලට ඒවා බලපාන බව නිදර්ශන මගින් දැක ඇත.

චන්ද්‍ර මණ්ඩලේ සැතපුණ පුංචි සාවියේ

මන්ද කියාපන් නොකියා හැංඟිලා ගියේ

පාන නිවුන සේ පාළුයි ලයිම් කාමරේ

මන්ද නුඹ ගිය කියපන් රත්තරන් දුවේ

 ඉතා දුකසේ ජීවත් වූ පවුලක පහන යැයි සිතූ දියණියක් ආදරය වෙනුවෙන් පැන ගිය කල පියෙක්ගේ ලසෝරාවය එම ගීතයෙන් සුනිල් එදිරිසිංහ ශූරින් හඬ මුසුකරයි. ලයිම් කාමරයට පහනක් වූ දියණියගේ මේ වෙන්වයාම හිතට කොතරම් තදින් ද ැනී ඇත්ද. ඒ හැරති සිය අභිමතයට එරෙහිව වෙන්ම යාම ඊටත් වඩා දුකක් වී ඇත. එහෙත් අවසානයේ පියා කියා සිටින්නේ “පාර මතකනම් තාමත් ගේ ලඟයි දුවේ“

   මේ සමාජය විවිධාකාරය. ආදරය වෙනුවෙන් හෝ ආදරයේ ජයග්‍රහණය වෙනුවෙන් මෙලෙස හිතුමතේ යන ජීවිත ගැන අනන්තවත් දැක ඇත. නන්දා මාලනිය ගැයුවේත් එවැනි හිතුමතේට ගිය දියණියකගේ මවකගේ කතන්දරයයි

හිතුමතේට දීග ගිය දුවේ

නුඹේ දුවත් හිතුමතේට දීග ගියදිනේ

පියාණනුත් මමත් මෙදා

විඳින දුක  දැනේ..

 අපි තරුණ කාලයේදී කිසි කලෙක අන් අයගේ දුක අපට ආදේශකර එහි විපාක තේරුම්ගන්නට උත්සහ කරන්නේ නැත. නමුත් මෙහිදී කියන්නේ

එසේ හිතුමතේට යන දියණියට එහි විපාකය නොතේරුනත් ඇයගේ දියණියක් මේ දෙයම යම් දිනක කලහොත් එහි සැබෑ වේදනාව දැනෙනු ඇති බවයි.

  පැනලා යන්නට කලින් ජීවිතේ මාලිගා හදනවා මෙන්ම මේ කාරණාද හිතට ගත්තොත් ඇත්තටම කොතරම් වටීවිද.